इलामको कच्ची र कठिन सडकमा १९ वर्षकी छेकी शेर्पाले नयाँ परिभाषा थपेकी छिन्।उनीले डेढ वर्षदेखि बोलेरो जिपमा यात्रु र सामान बोक्दै आएकी छिन्, जसले पहाडी जिल्लामा सवारी चलाउने महिलाको संख्या निकै कम रहेको परिप्रेक्ष्यमा उनीलाई विशेष बनाउँछ।
सार्वजनिक यातायातका लागि महिलाले सवारी चलाउने कुरा नेपालमा धेरै सामान्य नहुन सक्छ, तर छेकीले यसको परिभाषा नै फेरिदिइन्। कच्ची सडकमा खोला नाला र भिरालो बाटोमा गाडी चलाउन सजिलो छैन, तर छेकीले यसलाई सहज बनाएकी छन्। उनले बिहान इलामको सन्दकपुरबाट सदरमुकामसम्म यात्रुहरुलाई बोक्छिन् र दिउँसो जमुनास्थित सिस्ने फर्किन्छिन्।
सुरुमा उनले नजिकको दुरीमा गाडी चलाउन सिकिन् र बुवाको सहयोगमा उनी आफूलाई पूर्ण रूपमा सक्षम बनाइन्। बुवा फुर्वा शेर्पा भन्छन्, “मलाई गर्व छ कि मेरी छोरीले गाडी चलाउनका लागि ठूलो मेहनत गरेकी छिन् र अहिले यात्रुहरु उसको क्षमतामा विश्वास गर्न थालेका छन्।”
प्रारम्भिक दिनहरूमा केही यात्रुहरू छेकीको क्षमतामा शंका गर्न थाले, तर अब उनीहरु उसको गाडीमा यात्रा गर्न चाहन्छन्। “वास्तवमा, छेकीले गाडी चलाउँदा यात्रुहरु पूर्ण रूपमा सुरक्षित महसुस गर्छन्।
उनले बर्खायाममा मासिक ३० हजार रुपैयाँ भन्दा बढी कमाउने गरेकी छिन्, जबकि हिउँदको समयमा आम्दानी एक लाख रुपैयाँसम्म पुग्ने गरेको छ। उनको सपना भने बहिनीलाई डाक्टर बनाउने हो, र त्यसको लागि उनी निरन्तर मेहनत गर्दैछिन्।
रोजगारीको खोजीमा धेरै नेपाली महिला विदेशिने गरेका छन्, तर छेकीले आफ्नो गाउँमै सवारी चालकको काम गरेर ठूलो उदाहरण प्रस्तुत गरेकी छिन्।
